Ze droeg een lange jas, donkerbruin, die goed afstak tegen haar lichte huid en haar rode haar dat in losse slagen over haar schouders viel. Toen ze me zag, glimlachte ze.

De lichten zijn gedimd, dat zie ik meteen als ik de parenclub binnenstap. Geen felle spots, gewoon warme verlichting die alles een zachte gloed geeft. Ik stap binnen, dit is mijn eerste keer. Mijn hart bonkt. Kom op Sharon, je wilde dit. Nu ben je hier.

De avondzon zakt langzaam. Het terras van een knus café in Amsterdam lijkt haast wel betoverd in het goudgele licht. Lauren heeft kort donker haar dat net boven haar schouders valt. Ze draagt een neuspiercing, een gouden ringetje, en een strak, helderblauw jurkje. Het jurkje dat ze aanheeft, laat haar vrouwelijke kant zien, iets wat ze van zichzelf omarmt. Al draagt ze niet vaak jurkjes, ze is meer van een stoerdere kledingstijl. Maar met temperaturen boven de 25 graden kiest ze toch voor iets luchtigers. Ze zit te wachten. Haar ogen strak op de deur. De spanning? Die voelt ze. Eline kent ze nog niet. Ze hebben elkaar gevonden op een openminded app, een app die erom bekendstaat dat afspraken vaak eindigen in bed, zonder verdere verplichtingen.

Er stond al iets koud toen de bel ging. Kristel streek nog snel haar jurk glad. Ze droeg een strak, satijnen jurkje. Onder het stofje zat gele lingerie, glanzend en zacht. Joost, in een simpel grijs T-shirt en jeans, deed open. Zijn groene ogen namen haar helemaal in zich op. Een brede grijns verscheen op zijn gezicht.

Iris had zich voorgenomen om het niet meer te doen. Niet meer bij stelletjes langsgaan voor een etentje alsof het een date was. Gewoon drankjes, meer niet. Maar dit stel voelde anders. Ze kwamen slim over. De vibe over de app voelde ook goed. En Ruben, de man van het stel die ze ging bezoeken, bleek ook nog eens chef-kok. De twijfel was dus van korte duur.

Lydia zat achter haar bureau, haar vingers tikten onrustig op het gladde hout. Ze staarde naar het scherm van haar computer, maar de woorden dansten voor haar ogen zonder dat ze echt iets opnam. Haar gedachten waren elders; bij de man die slechts een paar meter verderop zat. Hij zat verdiept in een stapel papieren: Simon. Zijn naam en verschijning deden iets met haar.

De zachte gloed van de kaarsen wierp warme schaduwen op de muren van het gezellige appartement van Sanne en Jessica. De geur van lavendel en sandelhout hing subtiel in de lucht, verspreid door de diffuser bij het tv-meubel.

Roos stond in een hoek van de feestzaal, haar ogen gleden verveeld over de menigte. De verjaardag van een verre kennis was saaier dan ze had verwacht, en de goedkope wijn deed weinig om de avond op te vrolijken. Ze voelde zich gevangen in een zee van smalltalk en geforceerde lachjes. Er was gewoon géén vibe.

Olivia zat op het terras van een gezellig café in het hartje van Amsterdam, haar vingers krulden zich om het glas witte wijn terwijl ze naar de menigte keek die voorbijtrok. Het was een warme zomeravond, en de stad bruiste van leven. Ze had net een lange relatie achter zich gelaten en voelde zich zowel bevrijdt als onzeker over wat de toekomst zou brengen. Toen ze opkeek, zag ze Tom aankomen, zijn lange gestalte bewoog soepel door de drukte. Hij droeg een donkerblauw overhemd dat zijn slanke bouw accentueerde, en zijn donkere haar viel nonchalant over zijn voorhoofd.

Middenin een prachtige stad, waar de lichten van de neonreclames de straten verlichtten en de muziek uit de clubs de nacht vulde, bevond zich een bijzondere plek. Het was een club voor queer vrouwen, een plek waar ze zichzelf konden zijn. Geen oordelen, geen mannen die zichzelf opdrongen. Heerlijk. De sfeer was ongelooflijk, er was zoveel energie. Zoveel mooie, lieve vrouwen. De muziek knalden de speakers uit. Het was hier dat Emma en Lindsey elkaar voor het eerst zagen.